ฮันนี่ขี้ยั่ว

ฮันนี่ขี้ยั่ว [PW(ith)P]

.

“โกรธฮันนี่เหรอคะ”

“เปล่า”

“โกรธอยู่แน่ๆ”

“ไม่ได้โกรธ” 

“คุณจะโกรธฮันนี่ก็ได้ แต่เก็บอารมณ์นั้นไว้กับตัวดีกว่าหรือถ้า... เปลี่ยนอารมณ์โกรธเป็นอารมณ์อย่างอื่นได้ จะเอามาระบายกับฮันนี่ก็ได้นะ”

ไม่พูดเปล่า หญิงสาวอาศัยจังหวะรถติดไฟแดงก่อนถึงอู่ซ่อมรถซึ่งก็คืออาคารพาณิชย์ริมถนนสูงสี่ชั้นครึ่งห้าคูหา ร่างกลมกลึงแถมขาวอมชมพูราวกับกระเบื้องเคลือบชั้นดีหันหาคนข้างกาย เอนตัวมาด้านข้างเล็กน้อยจับปลายคางที่สากมือเพราะตอหนวดที่เพิ่งขึ้นหลังโกนไปเมื่อเช้าให้หันมาสบตา ยิ้มหวานใส่ตาของคนที่อึ้งค้างไปแล้ว เปลือกตาชายหนุ่มเบิกกว้าง คนขี้ยั่วแลบลิ้นเลียริมฝีปากหยักที่เม้มสนิท ลิ้นเรียวกระดกเลียริมฝีปากบนของคนโตกว่าอย่างแผ่วเบาราวกับแมวเลียขนมซอง เธอทำมันซ้ำๆ อยู่สองสามครั้ง ทั้งไม่พยายามแซะริมฝีปากเพื่อสอดลิ้นเข้าไป แค่เลียย้ำๆ ให้แก่นกลางกายชายที่ซื่อสัตย์กับสัมผัสตื่นตัวเล่น

แทนคุณอึ้ง คิดไม่ถึงว่าฮันนี่จะกล้า... ยั่วยวน ล้อเล่นกับใจเขาแบบนี้

ให้ตายเหอะ!

เขาแม่งโคตรอยาก... อยากจัดเธอในรถเดี๋ยวนี้ เธอจะได้รู้ว่ากำลังล้อเล่นอยู่กับใคร!!

.

ฮันนี่ : ลูกคุณหนูสาวสวยที่แอบชอบหนุ่มรุ่นพี่ข้างเดียวมาเนิ่นนาน โอเค เธออาจเป็นคาสโนวี่เปลี่ยนแฟนบ่อยแต่เธอไม่ได้เที่ยวอ่อยใครเขาไปทั่วแน่นอน แค่คนเดียว... คนที่เธอชอบเอาซะมากๆ แม้ว่าเขาจะไม่รู้อะไรบ้างเลย ไม่ว่าความสัมพันธ์ทางกายจะแลกเศษตาจากเขาได้หรือไม่เธอก็ขอเพียงได้ทำตามใจอยาก ได้ใกล้ชิดกับเขาสักครั้ง 

แทนคุณ : หนุ่มปากหนักที่มุ่งมั่นหมายพลิกฟื้นกิจการของครอบครัวผู้ไม่เชื่อวลีที่ว่าความเข้มแข็งมักพ่ายแพ้ให้กับความอ่อนแอ สุดท้ายแล้วอาจเป็นเขาที่แพ้ให้กับความน่ารักของคนขี้ยั่วซะเอง(?) 

//////////

Content warning : sex scene, ความรุนแรงทางคำพูด, หมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18ปีขึ้นไป

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจิตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลหรือสถานที่จริงใดๆ ทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

.

ฝาก ฮันนี่ขี้ยั่ว ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ

** นิยายอาจมีการติดเหรียญเดี๋ยวเราจะมาแจ้งให้ทราบอีกทีค่ะ **

เป็นกำลังใจให้นักเขียนได้ง่ายๆ ด้วยการกดหัวใจหรือคอมเมนท์ให้กันเยอะๆ นะคะ (กราบ) ส่วนใครที่รู้สึกว่าไม่ใช่แนวที่ชอบจริงๆ กดออกได้เลยค่ะ